www.meldal.no

Hodet

Haue’ hauknappen, skolten. Jenta har eit godt hau, har ein god hauknapp - har gode evner.

Han er ein haugue - har mindre gode evner.

Eit toillhau, sauphau, er vemsåt er vimset.

Hau-vek eller hau-sterk - har mer eller mindre lett for å bli ørin/hau-toillin.

Hau-brott, legg haue i bløt, ein kjem haustuppes borti oppgåver som må løysast.

Haukjømle - meningslaust.

kast på haue - vera karvorinn.

Haupin’ - vondt i hau

Håret

Håre’ hårrota, hårstol’n, hårgarin, hårluggen, hårtoppen, hår skruven, hår-tafsinn.

Flåssåkailla, flenskailla, har ring rundt månin.

Han e som en venda kaillgraut i haua.

Sett grå hår i haue på’n - gjera det vanskelig for dei.

Hårsår - nærtagende.

Mærklett, jøslett, svarthært, mærk, lyssvart i håret.

På hengande hår - nære på.

Ansiktet

Ainnsekte, maska planeten, fleisen, fjese’, talskiva.

Smålett, storlett, roinnlett, langlett - gjeld ansiktsforma.

Hamlete’n - ansiktsfargen.

Hainn hamlettas - vart bleik.

Avlåkkås - vart bleik, mista ansiktsfargen.

Raulett - rau i ansiktet, rau i kjekom.

Du ska pass de fer e blankt ainnsekt - du skal passe deg for dei som gjer inntrykk av at dei er meir ærlege enn dei verkeleg er.

Nakken

Nakkin - uttalen i dag.

Nakkjin - uttalen før i tida.

Nakksunnu - nakkesene

Kjerra nakkam - stritta imot, er uviljug.

Hardnakka - held hardt på sitt.

En stivnakkje - en person som er egen, sta.

Augene

Aue, auoinn

Kvit-aue, austen (pupillen) au-råa, au-brona, au-lokke, au-håra.

En-øgd - når et slæ fel

Vind-øgd - skjev-øgd - kan-øgd (om hest).

Blå-au kan ein få av eit nåvvåslag.

Kløpp’ med auom - blinke hardt (kan vera medfødt).

Blonk - send eit augekast, gje tegn åt nokon.

Dømmas på synet - det går nedover med synet.

Lekj blind-kjuk - når ungar leikar med bind for augom.

“Føst va’n blid og sea mest’n synet”.

Kjem tu ausyn.

Vårrå aukjent - lett å kjenne att.

Ørene

Ør-sneppen - nederste del av ørene.

Ør-stol'n - ørebrusken.

Ør-sjå'n - trommehinna.

Ør-skjegg.

Å spiss øroinn - å høre godt etter

Nasen

Nasin, snytskaftet, kakken, nebbet.

Nasdråppå - helst i kaldt og surt ver.

Kå så e' blankast i kjerkoinn? Svar: Nasdroppåinn

Å bruk nassin som pik - når'n dett og skura nasen.

Han sett opp kakken - er karvorinn.

Hainn heng med kakka - er motlaus.

Snærlure - nasbjønn.

Munnen

Moinn', kjeften, truten, trainten, gapet, etarhælet.

Øverleppa, nerleppa.

Tongspissen, tongrota.

Si-leppa, heng med leppoinn - når en er sur, fornærma.

Slå ti demma!, steng att luka!, Hald kjeft!

Tonga kan vera søtsnakkaind' - falsk.

Haken

Hukku - oinnhukku - hukkuskjegg.

Har du verhukku er du velfødd.

Kinnet

Kjeken

Go-kjek - en klem.

Kjekskjegg - kinnskjegg

Halsen

Harsj'n, harsjkroken.

Strupin, struphauet.

Aksla

Aksla - skuldra

Akselbrei, breiskuldra, hengaksla.

Ryggen

Røggen, røggtavla, røggflatin - heile ryggen.

Røggbenet.

Vek-røggen - nederste del av ryggen.

Ei skrepp så måta røgga - når kona gjer mannen til lags.

Å vårrå sterk i røgga - ha godt utkomme.

De e godt å ha røgg-stø - godt å ha sikra framtida si.

Hendene

Håinda (entall) hæ'inn - handa.

Nåvvåinn - neven.

Haind-blae - handa minus fingrar.

Haindaleggen - mellom handa og albogen.

Haindbåggåinn - handbogen.

Haindsåmmå - gjere noko med hendene.

Å kommå poind høgerhanda - bli priviligert.

Tong på labba - slå hardt.

Fingrane

Fingra har knuva og nagla.

Fingra har namn: Tåmmåsfinger, pekfinger, langfinger, ringfinger, (Kjytingen) og Litjfinger.

Breinn fingra, fergjørrå seg - gjera nå uklokt.

Hald-ti med nåvvåm og slepp med klipa - når ein ikkje passa småpengane eller dei små ting i kvardagen.

Bringa

Bringa, brøstet, brøstkassin.

Magen

Måggåinn, buken.

Litjgryta - navlen.

Å bli bukåt - ska ha små, vente småfælk.

Å vårrå bukåt - når ein er for feit.

Skravet - skrittet.

Baken

Bakendinn, rompa.

Rauva - eldre uttale.

Røvva - nyare uttale.

Rauvva-ballinn.

Rauvvaskurru

Han rent rauvva si - han fekk farsansvar.

Han reinnt se på rauvva, han spållå opp - gjekk konkurs.

Kom itj ihauattom rauvva si - var gløymsk.

Føtene

Foten, låret.

Kneet, kneskjela oppå og humulsbota poinde.

Tjokkleggen, smalleggen, skarpleggen.

Åkk'leet, åkkelkuln.

Resta.

Hæl-sunnu - hælsena.

Fota-fjøla, fota-blae.

Det sist du lære e å gang' råle (sakte).

Alle etterlæt se fot-far sjøl om en trø i mess.

Av Martin Foss med hjelp og retting av Styrkar Foss

Utdrag fra årbok 37, utgitt av Meldal Historielag i 1996 

Red: HSE