www.meldal.no

Verleg inn mot sykesengen

høres søsterstille steg

med et kjerleg smil som trenge

inn og verme den som vek

ligg og kjenne kor det lindra

kropp og sinn og skåppå ro.

Med varleg bli puta venda:

Vart det kanskje likar no?

Hjelpsamhet og offerånd

imot dem som hjelpa treng,

føres vart med tjenarhånd

gleda mot ei sykeseng.

Helsesvikt som itj kan hindras,

ha fersterka det motiv

om at smerto må koinn lindras

ti et vern, der håp om liv

og en helbredstanke vise

tru og von som dag fer dag

finn si trøst ti smil som lyse

over sykepleiens sak.

Tankain går mot gamle dager

med en innsats ifrå dem

som med hjelp av milde gaver

bygget Meldal Sykehjem.

Karain for med øks åt skoga,

blinka tre i tømmerteig.

Gavmildhet og arbeidsdona

løst ei anleggsdreft ivei

mot det mål som skoill ferenas

med idea ifrå dem

som i klårsyn såg konturain

tå ei plan om sykehjem

takkens tanka vil seg snu

åt dei mang som tok sin tørn.

Fremst sto dokter’n med si fru

sanitetens Thora Støren

som i ledersjiktet fremma

gjønnom bygdas arbeidslag

innsatsmidla som åt “hjemma”

moleggjor en åpningsdag

etter mange dryge økte

i frå nitten seks- te ått

koinn kvarainder ønsk te løkke

med det bøgget dem ha fått.

De tretten rom fer pasienta

kom i stand og fyltes opp

i rombehov som va ferventa

med tretti sengplassa på topp.

Omsorgstankin som va fremma

ha i alle tide stått

sentralt i si sak på “hjemma”

frå sin start i nitten ått.

Tjenarskap i trufast plikt

Lyse gjønnom gammel minno.

Ansvarsvakt i lange skift

lagt åt di bestyrerinno

som i gjønnom årlang tide

med si trauste ro bevart

trøgghetstru - og namna lye

helt frå sykehjemmets start.

Bygdas helsehistorie går

vidar ut mot ainder plassa

i omsorgstanka som særkilt såg

mot aldersgruppo i ulik klassa.

Geografisk ubekvem

va vel kanskje Mogset gård.

Men en tjenleg hem fer dem

som i alderstegne år,

trong ferpleining etter strevet

frå en slitsom arbeidsdag.

Og frå nitten ellev vart

gammelhem og gard i lag.

Sanitetens sak var fremma

i mot tida’s sykdomsgru

med sin start tå Barnehjemma

i nittenhoindersjuogtju

da boinna tå tub va trua,

og sykdommen herja som vest,

gjekk Saniteten og Frua

te kamp mot den kvite pest.

Så i trettiårom kom’n,

nydokter’n en ungdomsbrand.

Tuberkolose va folkesykdommen.

En krafttak skoill tåkkå’s mot han.

Fremst sto dem som all no vet

et dokterpar med mot og merg.

Fru Astrid styrt med sanitet

og helsevern, han Hesselberg.

Tida gjekk viar - og samordningstanka

bunas med åromti plane fer dem

som no har gjort tjenest på kvar sine kanta,

ti ferening tå alders- og sykehjem.

Begge tok form på en felles arena

med alderssektor i kommunens regi.

Med kjøkkensektor vart dem

sammen ferena

og sykehjemsfløya skoill fremdeles bli

et sanitetsansvar med sommo plikte

som dem, dem ha stridd med fær.

Men krava øka, og ledarskiktet

fann ihau og ansvaret enda stær.

Ferdistilt i sekstien,

men ønskoin voks underveis

i håpet om å koin feren

etasjain med personheis.

Med tebøgg nord i lenda

vart ønskedrømmen fylt,

og no vart bøgget enda

mer foillkomment og gildt.

--

Med kvar si fløy i tretten år,

så kan sykdomssoga berett,

at begge delin sammen går

te felles kommunal dreft,

som sia vart brette i rekkoin

da fylket en ått prs tid

vart sykehjemmets busbond

fer så å varig bli

en kommunal sektor og eiarmann

tå institusjonom her

med plikte te å hald i stand

omsorg og helsevern.

Når livsfunksjona bli hemma

tå alder hell helsesvikt,

ha omsorg og pleie på “hjemma”

ferena si samfunnsplikt

med trygdebolig og bistand

frå dem som hjelpa gje te veie

og inn i bolighemen kjem

med stell og sykepleie.

Med gamle minno som lyse i takt

med voinne seira i ti’n,

står “hjemmet” no i sin nye drakt

med all sin stas og skin

og kasta glans over di ieain

som fekk sin fødsel i nitten seks,

og æra trua og pionerain

i vern tå verdia som veks.

Men uavhengig tå stil og standard

vil omsorgstanka og hensyn ga

mot dem som tvinga tå livets lagnad

treng hjelp og pleie på slik en stad,

og finn den trøsta som dem ferventa

frå dem som i Nightingale’s ånd

vil vend på puta åt pasienta

med varm og vennleg hånd.

-

Og håpet stig i frå minnekransa

at milde gaver vil teflyt dem

som no er Helsetunets instansa

og dagens Meldal Sykehjem.

Fra årbok 49, utgitt av Meldal Historielag i 2008.

Red: Hilde Stina Elshaug